W ramach cyklu Future Fragments prezentujemy najnowszy projekt Mishy de Riddera, który fotografuje moment odradzania się wiosny na zrewildowanym obszarze sztucznego lasu w Holandii. To miejsce jest szczególne – stworzony przez człowieka ekosystem, w którym natura odzyskuje autonomię. Ziemia, drzewa, światło i woda powoli przejmują inicjatywę, rekonfigurując pejzaż zgodnie z własnymi, nieprzewidywalnymi regułami.

De Ridder używa fotografii nie jako medium estetycznej kontemplacji, lecz jako narzędzia analitycznego – sposobu, by uchwycić proces, którego gołym okiem nie da się w pełni dostrzec. Jego zdjęcia nie dokumentują „przyrody”, lecz proces obliczeniowy natury: subtelne zmiany koloru, gęstości, faktury, światła. Każda fotografia jest próbą zapisu ruchu, który odbywa się w czasie – biologicznego algorytmu regeneracji.

W tym sensie seria ta staje się nie tylko hołdem dla odradzającej się różnorodności, ale również formą obserwacji generatywnego systemu, jakim jest natura sama w sobie. To właśnie ona – nie człowiek, nie maszyna – staje się prawdziwym generatorem obrazu. De Ridder jedynie towarzyszy jej w działaniu, dostrajając się do rytmu, w którym światło i materię można czytać jak złożony kod.

Fotografia u de Riddera pełni więc rolę interfejsu pomiędzy światem organicznym a technologicznym. Każde zdjęcie to moment spotkania dwóch form inteligencji: biologicznej i maszynowej. Z jednej strony – natura, która sama siebie przelicza, adaptuje, reaguje; z drugiej – aparat fotograficzny, narzędzie oparte na czujnikach, przetwarzaniu, precyzyjnej rejestracji. To spotkanie nie jest hierarchiczne: technologia nie dominuje natury, lecz uczestniczy w jej logice, wrażliwie ją odczytuje.

De Ridder fotografuje w sposób niemal naukowy – metodyczny, systematyczny, ale jednocześnie pełen czułości. Jego obrazy są dowodem, że natura nie jest statycznym obiektem kontemplacji, lecz dynamicznym bytem zdolnym do samoprzekształcenia. W tym sensie fotografia staje się formą współpracy: człowiek nie narzuca, lecz uczy się patrzeć razem z aparatem i z naturą.

generativebynature.mishaderidder.com

Blaise Agüera y Arcas w swoim wykładzie What is Intelligence? (The Long Now Foundation, 2025) podkreśla, że procesy biologiczne i technologiczne mogą być rozumiane jako różne formy obliczeń – systemy, które przetwarzają informacje, adaptują się i generują nowe stany. W tym ujęciu natura i technologia nie są przeciwieństwami, lecz współistniejącymi przejawami inteligencji rozproszonej w świecie.</small>