Future Salvage to tygodniowe spotkanie organizowane przez DesignInquiry w Amsterdamie, goszczące Future Fragments — serię paneli, warsztatów i eksperymentów skupionych na technologii, odzysku i spekulatywnym projektowaniu. W przestrzeni Grafische Werkplaats uczestnicy wspólnie badają, jak współczesne technologie, materiały i idee można przekształcać i ponownie włączać w wyobrażenia przyszłości, które chcemy współtworzyć.

W tym kontekście technologia odgrywa kluczową rolę – jako medium analizy, rekonstrukcji i innowacji. Umożliwia tworzenie nowych form przetwarzania materiałów, cyfrowe mapowanie zasobów porzuconych, ale też wspieranie procesów partycypacyjnych, które pozwalają społecznościom współdecydować o tym, co warto odzyskać. Technologie cyfrowe, czujniki środowiskowe, narzędzia AI czy platformy open-source mogą pomóc nie tylko w praktycznym odzyskiwaniu materiałów i przestrzeni, ale też w redefinicji wartości – tego, co „niepotrzebne” może zyskać nowe życie dzięki wiedzy, współpracy i wyobraźni.

Future Salvage To spotkanie ludzi ciekawych, współtwórczych, gotowych zagubić się i odnaleźć w procesie zbiorczego myślenia i działania. Wspólnie poszukamy, co warto ocalić, przekształcić i współdzielić w imię przyszłości.

więcej informacji: futuresalvage.designinquiry.net

Inicjatywa Future Fragments to międzynarodowe wydarzenie artystyczno-naukowe, które odbędzie się w dniach 5–6 września 2025 roku w Groningen (Holandia). Skupia się na relacji między sztuką a sztuczną inteligencją, łącząc panel dyskusyjny, prezentacje projektów artystycznych oraz działania networkingowe. Inicjatywa organizowana jest przez FutureFragments i stanowi część szerszego programu kuratorskiego. Jej celem jest stworzenie przestrzeni do wymiany wiedzy, doświadczeń i refleksji na temat współczesnych praktyk twórczych w kontekście nowych technologii.

więcej informacji: Biennale machine entanglements

Chleb Przyszłości to interdyscyplinarny projekt Dagny Jakubowskiej, założycielki Domu Kultury i Natury Ferment oraz Fundacji „Nowa Przestrzeń”. Łączy warsztaty kulinarne z edukacją ekologiczną i refleksją artystyczną nad przyszłością jedzenia w dobie zmian klimatycznych i zrównoważonego rozwoju. Projekt podejmuje próbę wyobrażenia sobie, jak może wyglądać chleb przyszłości – tworzony z lokalnych, odpornych na kryzysy surowców, w duchu szacunku dla natury i wspólnoty.

Dagna Jakubowska – artystka wizualna, reżyserka teatralna, producentka, przedsiębiorczyni i aktywistka – działająca na styku sztuki, performansu, badań naukowych i aktywizmu społecznego. W swojej pracy bada relacje międzygatunkowe, politykę jedzenia, procesy związane z żywnością oraz politykę codzienności. W projektach takich jak „Chleb Przyszłości”, „Jadalna Mapa Migracji”, „Smak Władzy. Polityka Dyplomacji Kulinarnej”, „Kitchen Summit” czy „Ukraiński Zielnik”, kuchnia staje się przestrzenią polityczną, innowacyjną, subwersywną i performatywną – miejscem debaty i refleksji nad polityką, ekonomią, ekologią, historią, migracją i etyką pracy domowej.

Współzałożycielka przedsiębiorstwa społecznego The Ferment Traveling Kitchen. Wraz z Aleksandrą Jach i Aleksandrą Hirszfeld współtworzy projekt „Collective Wisdom: Cooking Up Solutions”, poświęcony praktyce przywództwa kolektywnego.

Ślady i Dirty Listening” Jonathana Castro Alejosa skupia się na tym, jak obraz i dźwięk mogą pomóc inaczej spojrzeć na to, co marginalne. Margines nie jest tu tylko granicą – to przestrzeń pełna napięć, gdzie spotykają się wykluczenie, hałas i siły natury, z dala od głównego nurtu miejskiego życia.

Castro pracuje ze śladami, fragmentami i elementami, które często uznaje się za niepotrzebne czy niechciane w miejskiej przestrzeni. Traktuje je jako sposób na tworzenie i zapisywanie nowych historii – zarówno wizualnych, jak i materialnych. Zamiast pokazywać przyszłość jako coś uporządkowanego i gładkiego, ukazuje ją jako coś złożonego, niepewnego i pełnego napięć.

Moje badania to próba lepszego, bardziej wrażliwego odbioru otoczenia. Chodzi o śledzenie zmian w czasie, odkrywanie tego, co ukryte, oraz znajdowanie śladów, przez które mogą wyłonić się nowe wizje miejskiej przestrzeni i naszego miejsca w niej.

Jonathan Castro Alejos to peruwiański artysta multidyscyplinarny i grafik mieszkający w Amsterdamie. Pracując nad dźwiękiem, wideo, instalacją i performansem, jego praktyka bada napięcie między rzeczywistością a wyobrażeniem. Poprzez proces zbierania, nakładania warstw i rekonfiguracji surowych materiałów konstruuje wciągające wizualne i dźwiękowe światy. Jego ostatnie wydawnictwo, Radiance Loops, kontynuuje tę eksplorację - łącząc nagrania terenowe, pętle lo-fi i teksturowane pejzaże dźwiękowe w medytacyjną refleksję nad materiałem i przestrzenią.

Gościnne spotkanie projektu Future Fragments podczas Fotofestiwalu w Łodzi.

Punktem wyjścia do dyskusji będzie interdyscyplinarny projekt Sen Maszyny duetu artystyczno-projektanckiego Noviki oraz inspirowane Radiem Ruiny Sztuki Wojciecha Bruszewskiego Post-Radio reżysera, producenta filmowego oraz badacza i twórcy AI Jacka Nagłowskiego. 

Rozmawiać będzie antropolożka technologii, prawniczka i historyczka sztuki, Ada Florentyna Pawlak oraz Krzysztof Pijarski – artysta wizualny, badacz kultury współczesnej i współzałożyciel Laboratorium Narracji Wizualnych przy Szkole Filmowej Łodzi, obecnie wykładowca Uniwersytetu SWPS.

Uczestnicy:

• Jacek Nagłowski, vnLab / Łódź Film School
• Marcin Nowicki, Noviki
• Krzysztof Pijarski, SWPS University, vnLab / Łódź Film School
• Ada Florentyna Pawlak, SWPS University

Rozmawiają Janek Simon oraz Katarzyna Nestorowicz i Marcin Nowicki. Pytają Alek Hudzik i Arek Kowalik z Mint Magazine. Artykuł ukazał się w pierwszym papierowym wydaniu Mint Magazine (15 stycznia 2025).

Punktem wyjścia dla wykładu jest mająca się ukazać książka “Machine Decision is not Final: China, and the History and Future of AI” oraz zamieszczony w niej tekst Bogny Konior “Dark Forest Theory of Intelligence”. Badaczka zapowiada swoje wystąpienie następująco:

Od Turinga po Searle'a, eksperymenty myślowe kształtowały rozwój sztucznej inteligencji. W moim wykładzie przedstawię nowy eksperyment myślowy inspirowany „teorią ciemnego lasu" Liu Cixina. W przeciwieństwie do zachodnich założeń o jawnej naturze inteligencji, w moim wystąpieniu sugeruję, że prawdziwie rozumna AI może wybierać strategiczne milczenie, oszustwo lub dezinformację, prezentując radykalną wizję przyszłych relacji pomiędzy ludźmi a inteligentnymi maszynami.

Bogna Konior jest profesorką historii, kultury i filozofii nowych technologii na NYU w Szanghaju, gdzie pracuje w Centrum Badań nad Sztuczną Inteligencją i Kulturą oraz na wydziale Sztuki Mediów Interaktywnych. Jest również mentorką w Laboratorium Syntetycznych Umysłów w Medialab Matadero oraz badaczką w think tanku Antikythera. Aktualnie skupia się na zagadnieniach sztucznej inteligencji, historii i przyszłości technologii w Europie Wschodniej i Chinach, oraz powiązaniach między teologią a technologią.