Traces and Dirty Listening by Jonathan Castro Alejos is focused on visual and sonic practice, grounded in ongoing research into alternative/experimental ways of approaching the margin. This margin is not merely a boundary, but a charged threshold: a space beyond the circuits of urban productivity, where denial, noise, and natural forces accumulate and interact.
Working with traces, fragments, and the so-called undesirable elements of urban space becomes a method for constructing and archiving new perceptual and material narratives. This research foregrounds the unfinished and the unstable — elements through which future possibilities emerge not as smooth visions, but as layered, contested, and uneven realities.
By focusing on these overlooked dynamics, my research attempts a critical way of sensing the built environment and our relation with spaces – tracing shifting textures of time, revealing hidden layers of time, and uncovering fragments through which new visual and spatial futures may quietly emerge.
Jonathan Castro Alejos to peruwiański artysta multidyscyplinarny i grafik mieszkający w Amsterdamie. Pracując nad dźwiękiem, wideo, instalacją i performansem, jego praktyka bada napięcie między rzeczywistością a wyobrażeniem. Poprzez proces zbierania, nakładania warstw i rekonfiguracji surowych materiałów konstruuje wciągające wizualne i dźwiękowe światy. Jego ostatnie wydawnictwo, Radiance Loops, kontynuuje tę eksplorację - łącząc nagrania terenowe, pętle lo-fi i teksturowane pejzaże dźwiękowe w medytacyjną refleksję nad materiałem i przestrzenią.
Rozmawiają Janek Simon oraz Katarzyna Nestorowicz i Marcin Nowicki. Pytają Alek Hudzik i Arek Kowalik z Mint Magazine. Artykuł ukazał się w pierwszym papierowym wydaniu Mint Magazine (15 stycznia 2025).
Punktem wyjścia dla wykładu jest mająca się ukazać książka “Machine Decision is not Final: China, and the History and Future of AI” oraz zamieszczony w niej tekst Bogny Konior “Dark Forest Theory of Intelligence”. Badaczka zapowiada swoje wystąpienie następująco:
Od Turinga po Searle'a, eksperymenty myślowe kształtowały rozwój sztucznej inteligencji. W moim wykładzie przedstawię nowy eksperyment myślowy inspirowany „teorią ciemnego lasu" Liu Cixina. W przeciwieństwie do zachodnich założeń o jawnej naturze inteligencji, w moim wystąpieniu sugeruję, że prawdziwie rozumna AI może wybierać strategiczne milczenie, oszustwo lub dezinformację, prezentując radykalną wizję przyszłych relacji pomiędzy ludźmi a inteligentnymi maszynami.
Bogna Konior jest profesorką historii, kultury i filozofii nowych technologii na NYU w Szanghaju, gdzie pracuje w Centrum Badań nad Sztuczną Inteligencją i Kulturą oraz na wydziale Sztuki Mediów Interaktywnych. Jest również mentorką w Laboratorium Syntetycznych Umysłów w Medialab Matadero oraz badaczką w think tanku Antikythera. Aktualnie skupia się na zagadnieniach sztucznej inteligencji, historii i przyszłości technologii w Europie Wschodniej i Chinach, oraz powiązaniach między teologią a technologią.
„Przyszłość już tu jest, tylko nie jest równomiernie rozłożona” – często przywoływane słowa Williama Gibsona, podkreślające niejednorodny, a zarazem niezdeterminowany charakter tego, co zwiemy przyszłością, stały się inspirację do tego cyklu wydarzeń o kulturze i technologii. Future Fragments to przestrzeń otwartych dyskusji, wykładów i projekcji, poprzez które badamy, jak współczesna technologia zmienia naszą kulturę, codzienność i sposoby myślenia o tym co nadchodzi.
Future Fragments jest dynamiczną platformą refleksji nad przyszłością, która dzieje się wokół nas – fragmentarycznie, w niejednorodnym tempie i w różnorodnych, lokalnych kontekstach. Cykl jest skierowany do wszystkich zainteresowanych współczesnością i przyszłością – badaczy, twórców, praktyków oraz osób, które chcą lepiej zrozumieć zmiany, jakie zachodzą na styku technologii i kultury.